Αγαπητοί συνάδελφοι,

Η φετινή εργατική Πρωτομαγιά μας βρίσκει εν μέσω πανδημίας και κατά γενική ομολογία η «υγειονομική κρίση», φανέρωσε πόσο απροετοίμαστο ήταν το σύστημα
Υγείας, για την αντιμετώπιση μιας απειλής για τη δημόσια Υγεία.

Τα μεγάλα κενά, αποτέλεσμα της συστηματικής πολιτικής χρόνιας υποχρηματοδότησης, ακόμα και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες, δείχνουν ξεκάθαρα ότι αυτό το σύστημα δεν μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες μας, για καθολική, σύγχρονη και επαρκή κάλυψη της υγείας όλου του πληθυσμού, παρόλο που υπάρχουν
τα επιστημονικά επιτεύγματα και τεχνολογικά μέσα για αυτό το σκοπό.

Είδαμε «αίσχη» να εκτυλίσσονται στα συστήματα υγείας άλλων προηγμένων χωρών, που λειτουργούν στα όρια της κατάρρευσης, δοκιμάζοντας τις αντοχές προσωπικού και των ασθενών, επιλέγοντας ποιον θα σώσουν ή ποιον θα αφήσουν αβοήθητο, χωρίς την προβλεπόμενη φροντίδα, και μοιραία θα χάσει τη ζωή του.

Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση πρόβαλλε την έγκαιρη αντιμετώπιση της πανδημίας, συγκρίνοντας την απόδοσή της με χώρες που στο παρελθόν υπήρξαν τα πρότυπά της.
Ανέδειξε με κάθε ευκαιρία την “ατομική ευθύνη”, ομολογώντας, έμμεσα ότι “το σύστημα υγείας δεν θα άντεχε αν αρρώσταιναν όλοι μαζί” και ότι τα περιοριστικά
μέτρα είχαν στόχο να κερδηθεί χρόνος. Μήπως, όμως αυτός ο χρόνος αξιοποιήθηκε για την κάλυψη των 30.000 κενών θέσεων εργασίας, που υπήρχαν πριν από τον
κορωνοϊό και ανέδειξαν το προηγούμενο διάστημα οι νοσοκομειακοί γιατροί;

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή εδώ